UITGEVERIJ DE VITA
Apotheek Oey
Nieuwste recensie staat in het zomernummer van het Nieuw Israëlitisch Weekblad.
Kijk bij recensies hieronder.
Het boek ‘Apotheek Oey’ is
vanaf 1 juni 2022 uitsluitend te verkrijgen via Uitgeverij de Vita.
Uw bestellingen kunnen gericht worden aanuitgeverijdevita@gmail.com
Tel. 06 24557201
Zondag 20 maart 2022
Lezing / signeersessie
in Studio Bloemdwars
Een lezing door René Oey over boek en achtergrond midden in de buurt waar het verhaal zich afspeelde.
Tijd: 15.00 uur.
Studio BloemDwars, Bloemgracht 167, Amsterdam
Aanmelden/reserveren: studiobloemdwars@gmail.com
Entree: €5,00
https://m.facebook.com/BloemDwars/
In september verschenen: ‘Hermans Honderd’ onder redactie van Jan Wim Derks en René Hesselink .
Een bundel essays over de schrijver Willem Frederik Hermans die op 1 september 2021 100 jaar zou zijn geworden. Met een hoofdstuk over WFH uit ‘Apotheek Oey’.
Uitgever IJzer.
“Ik schrijf omdat ik in iedere gedachte die ik vergeet, verloren ga.”
Willem Frederik Hermans Honderd jaar geleden, op 1 september 1921, werd Willem Frederik Hermans geboren. De schrijver is al ruim een kwart eeuw dood, maar zijn boeken worden nog altijd gelezen. ‘De donkere kamer van Damokles’ en ‘Nooit meer slapen’ behoren tot het beste dat de Nederlandse literatuur heeft voortgebracht.
Kijk bij recensies hieronder.
Het boek ‘Apotheek Oey’ is
vanaf 1 juni 2022 uitsluitend te verkrijgen via Uitgeverij de Vita.
Uw bestellingen kunnen gericht worden aanuitgeverijdevita@gmail.com
Tel. 06 24557201
Zondag 20 maart 2022
Lezing / signeersessie
in Studio Bloemdwars
Een lezing door René Oey over boek en achtergrond midden in de buurt waar het verhaal zich afspeelde.
Tijd: 15.00 uur.
Studio BloemDwars, Bloemgracht 167, Amsterdam
Aanmelden/reserveren: studiobloemdwars@gmail.com
Entree: €5,00
https://m.facebook.com/BloemDwars/
In september verschenen: ‘Hermans Honderd’ onder redactie van Jan Wim Derks en René Hesselink .
Een bundel essays over de schrijver Willem Frederik Hermans die op 1 september 2021 100 jaar zou zijn geworden. Met een hoofdstuk over WFH uit ‘Apotheek Oey’.
Uitgever IJzer.
“Ik schrijf omdat ik in iedere gedachte die ik vergeet, verloren ga.”
Willem Frederik Hermans Honderd jaar geleden, op 1 september 1921, werd Willem Frederik Hermans geboren. De schrijver is al ruim een kwart eeuw dood, maar zijn boeken worden nog altijd gelezen. ‘De donkere kamer van Damokles’ en ‘Nooit meer slapen’ behoren tot het beste dat de Nederlandse literatuur heeft voortgebracht.
door René Oey
Apotheek Oey beschrijft de familiegeschiedenis van Oey Tjeng Sit en Liesje Oey-de Vita, die met hun kinderen eind jaren vijftig een huis betrokken op de Prinsengracht, aan de rand van de Jordaan in Amsterdam. Ze woonden boven de zaak die later bekend werd als Apotheek Oey.
Het boek vertelt de opmerkelijke geschiedenis van een apotheker die meer kunstenaar was dan farmaceut en een vrouw die als veelgeprezen universitair docent ten onder ging aan een tirannieke professor, onoverkomelijke democratiserings-perikelen en de gevolgen van een zware depressie.
Apotheek Oey werpt een blik op de kleinste en rumoerigste apotheek van Amsterdam, waarboven een wereld schuil ging waar de verbeelding aan de macht was.
-------------------------------------------
Met bijdragen van Jan Atema / Wim van der Beek / J.M.A Buiskool Toxopeus / Rob Delvigne / Jan Wim Derks / Frank van Dijl / Stephan Enter / Eddy Esman / Elsbeth Etty / Martine Folkersma / René Franken / Ad Fransen / Kester Freriks / René Hesselink / John-Alexander Janssen / Peter Kegel / Lucas Ligtenberg / Max Pam / René Oey / Bram Oostveen / Willem Otterspeer / Hans Renders / Piet Schreuders / A.L. Snijders / Erik van Straten / P.F. Thomése / Christophe Vekeman / Jeroen Vullings / L.H. Wiener / Marc van Zoggel
Gesprek over ‘Apotheek Oey’.
Interview van Noëlle de Haan met René Oey op 20 juni 2021 in Galerie Stevenson, Amsterdam.
www.dropbox.com/s/p39p5zq361lp5nj/Oey%20Tjeng%20Export%205%20Compressed.m4v?dl=0

DIRECT BESTELLEN ︎
PAPIEREN BOEK
Specificaties
ISBN: 9789090337296
Vorm: Paperback
Uitgever: Uitgeverij De Vita
Druk: 1e
Verschenen: 08-12-2020
Prijs: € 25
Taal: Nederlands
Pagina's: 320
Genre: Literaire non-fictie
Recensies & reacties
Marita Mathijsen
hoogleraar Nederlandse Letterkunde
“ Apotheek Oey is een ongelooflijk aangrijpend boek. Niet alleen vanwege de joodse neerlandica Liesje de Vita en de Chinees-Javaanse apotheker-kunstenaar Sit Oey om wie het boek draait, maar vooral door de meeslepende achtergronden waarin hun zoon René hen plaatst. De familie De Vita kwam al in de achttiende eeuw in Amsterdam wonen en lijkt door de jaren heen gedoemd te zijn tot melancholie. Sit groeide in Nederlands-Indië op voordat hij naar Nederland kwam waar hij na twintig jaar studie en een bohemienbestaan apotheker in de Jordaan werd. Een sociaal apotheker, een vuurwerkspecialist, een liefhebber van absurde kunst, getrouwd met een mooie opvallende neerlandica, verslingerd aan de zeventiende eeuw. Beiden kwamen op een tragische manier aan hun einde, en het is bijna niet te verdragen hoe intiem René de lezers daarvan getuige maakt. Een boek dat niemand onberoerd kan laten. ”
Laurien Saraber
directeur Amsterdams Fonds voor de Kunst
“ Indrukwekkend familie-epos van René Oey. Het geeft niet alleen zicht in een eigenzinnig kunstenaarsleven, maar ook in het eclectische karakter van de vele migratiegeschiedenissen die Amsterdam herbergt. ”
Carolus van Doornen | Ons Amsterdam (boekbespreking aprilnummer 2021 )
“Tussen de vele zwart-wit foto’s staat er welgeteld één in kleur: een geschilderd familieprotret op een ezel, gemaakt in 1982 door William Lindhout. Hij gaf het schilderij treffend de ironische titel Een doorsnee Amsterdamse familie.
René Oey schreef een roerende vertelling over een ogenschijnlijk benijdenswaardig bohemienbestaan, dat met het overlijden van Sit en Liesje halverwege de jaren tachtig tragisch eindigde.”
Frans van der Houdt | Pharmaceutisch Weekblad 13 | april 2021
vakblad voor apothekers
‘Apotheekhoudend kunstenaar, noemde Oey Tjeng Sit zichzelf. Eind jaren dertig kwam hij vanuit Java naar Nederland om farmacie te studeren, waarna hij twintig jaar eighenaar was van Apoptheek Oey in Amsterdam. Maar zijn hart lag elders. Bij de kunsten. Zoon René Oey schreef er een fascinerend boek over.’
Downloadhierhet artikel.
![]()
Paul Kempers
kunsthistoricus / publicist
‘Meeslepend’ en ‘aangrijpend’ tot ‘zeer aangrijpend’ zijn wel karakteriseringen die de lading dekken. Ik zou liegen als ik niet zei dat ik bestormd werd door herinneringen, beelden, gesprekken, impressies en gedachten in relatie tot Prinsengracht 128, een plek waar toch een belangrijk deel van mijn vorming ligt.”
Jan Doense
fimfestivaldirecteur “ Ik heb Apotheek Oey in één ruk uitgelezen. Een meeslepende en indrukwekkende familiekroniek, maar ook een prachtig tijdsbeeld. Hulde! En een aanrader voor de sobere feestdagen.”
Joyce Roodnat
journalist / schrijver “Over Oey Tjeng Sit lees ik het fascinerende boek van zijn zoon René Oey: Apotheek Oey (Uitg. De Vita). Het gaat over de Amsterdamse bohème van de jaren 60 en 70. Over een apotheek in een verloederde buurt waar volkszanger Johnny Jordaanklant is en cafédanser Gerrit de Snuiver ether komt bietsen. Over een ontredderd Amsterdams gezin, overgeleverd aan een vader die voor alles kunstenaar is en het vaderschap beschouwt als bijklussen (net als apotheker zijn, trouwens).” https://www.nrc.nl/nieuws/2021/01/06/ether-voor-gerrit-kunst-voor-de-buurt-a4026350
Martijn Veldhoen
filmer
”Het boek is een feest van herkenning: de anarchistische rommeligheid van een kunstenaarsgezin; de Jordaan; de tijd. En het aangrijpende verhaal van Liesje... Fantastisch boek. “
Ernie Bongers
advocaat
“Een mooi en soms ontroerend epos over een zeer bijzondere familie, met gevoel voor stijl en detail geschreven . Aangrijpend en helaas deels herkenbaar vond ik de passages over René’s moeder en haar depressies en hoe de kinderen daarmee omgingen. “
Dorien de Vries
therapeut / coach
“Vandaag heb ik het boek uitgelezen.Ik ben onder de indruk over hoe de familiegeschiedenis is beschreven en zo knap verweven met het politieke landschap van de jaren 60. Bijzonder jammer dat Liesje de Vita niet tegen die absolute arrogantie van de Hellinga opkon; wat tijdsbeeld betreft zit daar weliswaar een grote ommekeer; je moeder moest het patriarchale in deze mens bevechten, ga er maar aanstaan.”
Archief Oey bij Stadsarchief Amsterdam Het archief van Oey Tjeng Sit is opgenomen in de collectie van het Amsterdamse Stadsarchief. Daar wordt het momenteel uitgezocht, gerubriceerd en gedigitaliseerd. Later dit jaar zal het voor het publiek toegankelijk worden. Hier is een vlog van Jochem Boodt over de schenking.https://youtu.be/KosLfZk-6u4
* Van 15 - 30 maart 2021 werd een etalage van Boekhandel Athenaeum op het Spui ingericht rond het boek ‘Apotheek Oey’.
![]()
Reinjan Mulder
schrijver / journalist
“Een net verschenen boek in het verlengde van Sebalds ‘emigrés’. Oey Tjeng Sit was jaren lang mijn overbuurman aan de Amsterdamse Prinsengracht, waar hij een chaotisch georganiseerde apotheek dreef, die in plaats van antihooikoorts-poeders moderne kunst in de etalage zette, van hemzelf, maar ook van andere, conceptuele kunstenaars. Zijn zoon René heeft nu, 33 jaar na Oey Tjeng Sits dodelijke fietsongeluk op de Ceintuurbaan, het treurige verhaal geschreven van zijn in Nederlands-Indië geboren vader en zijn Nederlandse vrouw Liesje Oey – De Vita, die aan het Instituut voor Neerlandistiek doceerde en daar onherstelbaar bekneld raakte tussen ambitieuze collega’s en revolutionaire studenten.”
Volgens de auteur één van de beste drie boeken van 2020.
Marleen Balk
jurist
“Echt goed. Ik heb het in één adem uitgelezen. Zo herkenbaar, de hele geschiedenis van het Instituut voor Neerlandistiek, de democratisering etc. Mijn jeugd kwam ook weer een beetje terug. Dank je wel voor de vastlegging van deze bijzondere geschiedenis en die van je bijzondere ouders!”
“ Apotheek Oey is een ongelooflijk aangrijpend boek. Niet alleen vanwege de joodse neerlandica Liesje de Vita en de Chinees-Javaanse apotheker-kunstenaar Sit Oey om wie het boek draait, maar vooral door de meeslepende achtergronden waarin hun zoon René hen plaatst. De familie De Vita kwam al in de achttiende eeuw in Amsterdam wonen en lijkt door de jaren heen gedoemd te zijn tot melancholie. Sit groeide in Nederlands-Indië op voordat hij naar Nederland kwam waar hij na twintig jaar studie en een bohemienbestaan apotheker in de Jordaan werd. Een sociaal apotheker, een vuurwerkspecialist, een liefhebber van absurde kunst, getrouwd met een mooie opvallende neerlandica, verslingerd aan de zeventiende eeuw. Beiden kwamen op een tragische manier aan hun einde, en het is bijna niet te verdragen hoe intiem René de lezers daarvan getuige maakt. Een boek dat niemand onberoerd kan laten. ”
Laurien Saraber
directeur Amsterdams Fonds voor de Kunst
“ Indrukwekkend familie-epos van René Oey. Het geeft niet alleen zicht in een eigenzinnig kunstenaarsleven, maar ook in het eclectische karakter van de vele migratiegeschiedenissen die Amsterdam herbergt. ”
Carolus van Doornen | Ons Amsterdam (boekbespreking aprilnummer 2021 )
“Tussen de vele zwart-wit foto’s staat er welgeteld één in kleur: een geschilderd familieprotret op een ezel, gemaakt in 1982 door William Lindhout. Hij gaf het schilderij treffend de ironische titel Een doorsnee Amsterdamse familie.
René Oey schreef een roerende vertelling over een ogenschijnlijk benijdenswaardig bohemienbestaan, dat met het overlijden van Sit en Liesje halverwege de jaren tachtig tragisch eindigde.”
Frans van der Houdt | Pharmaceutisch Weekblad 13 | april 2021
vakblad voor apothekers
‘Apotheekhoudend kunstenaar, noemde Oey Tjeng Sit zichzelf. Eind jaren dertig kwam hij vanuit Java naar Nederland om farmacie te studeren, waarna hij twintig jaar eighenaar was van Apoptheek Oey in Amsterdam. Maar zijn hart lag elders. Bij de kunsten. Zoon René Oey schreef er een fascinerend boek over.’
Downloadhierhet artikel.

Paul Kempers
kunsthistoricus / publicist
‘Meeslepend’ en ‘aangrijpend’ tot ‘zeer aangrijpend’ zijn wel karakteriseringen die de lading dekken. Ik zou liegen als ik niet zei dat ik bestormd werd door herinneringen, beelden, gesprekken, impressies en gedachten in relatie tot Prinsengracht 128, een plek waar toch een belangrijk deel van mijn vorming ligt.”
Jan Doense
fimfestivaldirecteur “ Ik heb Apotheek Oey in één ruk uitgelezen. Een meeslepende en indrukwekkende familiekroniek, maar ook een prachtig tijdsbeeld. Hulde! En een aanrader voor de sobere feestdagen.”
Joyce Roodnat
journalist / schrijver “Over Oey Tjeng Sit lees ik het fascinerende boek van zijn zoon René Oey: Apotheek Oey (Uitg. De Vita). Het gaat over de Amsterdamse bohème van de jaren 60 en 70. Over een apotheek in een verloederde buurt waar volkszanger Johnny Jordaanklant is en cafédanser Gerrit de Snuiver ether komt bietsen. Over een ontredderd Amsterdams gezin, overgeleverd aan een vader die voor alles kunstenaar is en het vaderschap beschouwt als bijklussen (net als apotheker zijn, trouwens).” https://www.nrc.nl/nieuws/2021/01/06/ether-voor-gerrit-kunst-voor-de-buurt-a4026350
Martijn Veldhoen
filmer
”Het boek is een feest van herkenning: de anarchistische rommeligheid van een kunstenaarsgezin; de Jordaan; de tijd. En het aangrijpende verhaal van Liesje... Fantastisch boek. “
Ernie Bongers
advocaat
“Een mooi en soms ontroerend epos over een zeer bijzondere familie, met gevoel voor stijl en detail geschreven . Aangrijpend en helaas deels herkenbaar vond ik de passages over René’s moeder en haar depressies en hoe de kinderen daarmee omgingen. “
Dorien de Vries
therapeut / coach
“Vandaag heb ik het boek uitgelezen.Ik ben onder de indruk over hoe de familiegeschiedenis is beschreven en zo knap verweven met het politieke landschap van de jaren 60. Bijzonder jammer dat Liesje de Vita niet tegen die absolute arrogantie van de Hellinga opkon; wat tijdsbeeld betreft zit daar weliswaar een grote ommekeer; je moeder moest het patriarchale in deze mens bevechten, ga er maar aanstaan.”
Archief Oey bij Stadsarchief Amsterdam Het archief van Oey Tjeng Sit is opgenomen in de collectie van het Amsterdamse Stadsarchief. Daar wordt het momenteel uitgezocht, gerubriceerd en gedigitaliseerd. Later dit jaar zal het voor het publiek toegankelijk worden. Hier is een vlog van Jochem Boodt over de schenking.https://youtu.be/KosLfZk-6u4
* Van 15 - 30 maart 2021 werd een etalage van Boekhandel Athenaeum op het Spui ingericht rond het boek ‘Apotheek Oey’.

Reinjan Mulder
schrijver / journalist
“Een net verschenen boek in het verlengde van Sebalds ‘emigrés’. Oey Tjeng Sit was jaren lang mijn overbuurman aan de Amsterdamse Prinsengracht, waar hij een chaotisch georganiseerde apotheek dreef, die in plaats van antihooikoorts-poeders moderne kunst in de etalage zette, van hemzelf, maar ook van andere, conceptuele kunstenaars. Zijn zoon René heeft nu, 33 jaar na Oey Tjeng Sits dodelijke fietsongeluk op de Ceintuurbaan, het treurige verhaal geschreven van zijn in Nederlands-Indië geboren vader en zijn Nederlandse vrouw Liesje Oey – De Vita, die aan het Instituut voor Neerlandistiek doceerde en daar onherstelbaar bekneld raakte tussen ambitieuze collega’s en revolutionaire studenten.”
Volgens de auteur één van de beste drie boeken van 2020.
Marleen Balk
jurist
“Echt goed. Ik heb het in één adem uitgelezen. Zo herkenbaar, de hele geschiedenis van het Instituut voor Neerlandistiek, de democratisering etc. Mijn jeugd kwam ook weer een beetje terug. Dank je wel voor de vastlegging van deze bijzondere geschiedenis en die van je bijzondere ouders!”
Bernard Hulsman | NRC
Recensie 30 januari 2021
“In laconieke, recht-voor-z’n-raap-zinnen beschrijft Oey de voorstelling waarbij Niggl eerst voorwerpen beplakte met kranten, vervolgens de etalage en ten slotte zijn eigen ontklede zelf, terwijl de medewerkers van apotheek Oey hun pillen bleven draaien en klanten hun medicijnen en drop kwamen halen. Vader Sit bekeek de performance rustig vanaf de straat en maakte er dia’s van; moeder Liesje, universitair docent aan het Instituut voor Neerlandistiek, zat in de huiskamer boven de apotheek, zoals altijd, onverstoorbaar te lezen, terwijl ze de ene na de andere sigaret opstak.
www.nrc.nl/nieuws/2021/01/29/apotheker-die-eigenlijk-kunstenaar-was-a4029439 Vier sterren ****
Nieuw Israëlitisch Weekblad Recensie 22 juli 2022
![]()
Iris Breetvelt
psycholoog
“Een goed geschreven tragische familiegeschiedenis. Eigenlijk stond de zelfrealisatie bij ieder van de gezinsleden centraal. Op het pad der zelfrealisatie verging het de apotheekhoudend kunstenaar - afgemeten aan zijn eigen normen - goed. Zijn vrouw verging de zelfrealisatie aanzienlijk minder goed, ondanks haar gewaardeerde status als universitair docent. Dat had misschien te maken met de belangrijkste mannen in haar leven die egoïstisch en niet empathisch waren. In dit artikel ga ik nader in op een daarvan, de ‘tirannieke professor’, en breng hem in verband met de actualiteit van sociale veiligheid die in academia soms ver te zoeken is en was: https://neerlandistiek.nl/2021/09/de-sociale-veiligheid-en-professor-hellinga.
De getuigenissen van oud-collegae van Liesje Oey boden daartoe aanknopingspunt.”
Hans Hovy
kunstenaar
“Het boek geeft een mooi tijdsbeeld weer en verveelt geen moment. Knap om een zo persoonlijk verhaal zo op te schrijven.
Niet alleen een bijzondere familie, maar ook aangrijpend om te lezen, hoe jullie als kinderen daarmee om moesten springen. Ook op de juiste afstand verteld.”
Ria Warmerdam
Recensent NBD Biblion (30 juni 2021)
“Fascinerende en tragische familiegeschiedenis die zich afspeelt op slag van de Jordaan en de Grachtengordel in Amsterdam. Daar opereerde vanaf 1958 de apotheek van de familie Oey. Tjeng Sit Oey was dan wel apotheker, maar hij voelde zich veel meer een kunstenaar en verwierf ook een zekere status als zodanig. De etalage van de winkel werd een galerie, het apothekerswerk liet hij over aan zijn personeel.
Zijn half-joodse vrouw Liesje de Vita was een gevierd universitair docente (Nederlands), maar liep ten tijde van de onderwijsvernieuwing vast en verzonk voor de rest van haar leven in een depressieve staat. De drie kinderen scharrelden tussen hun op zichzelf gerichte ouders en hun vriendenkring waar onder meer W.F. Hermans, Charlotte Mutsaers en vele andere vrije geesten uit de provotijd in passeerden.
Er werd hun niets verboden, maar er was ook geen werkelijk contact.
Zoon René beschreef op ontspannen en tegelijk meeslepende wijze dit kleurrijke, ontredderde gezin en schetste ook een treffend tijdsbeeld. Het boek (vol zwart-witfoto's) werd in diverse media, waaronder NRC en Ons Amsterdam, zeer positief besproken.”
Linda Bouws
curator | culturele ondernemer
“Zeer veel herkenning: gezinssituatie, met grillige ouders, tijdelijke stoornissen van joodse kunstenaarsmoeder, UvA-perikelen die ik als eerstejaars student Neerlandistiek heb meegemaakt vanuit ander perspectief dan Liesje, maar wel als zeer vervreemdend heb ervaren, maar bovenal ontzettend goed geschreven. Ik heb er echt van genoten.”
Bespreking / interview op:
Website ‘Meer dan Babi Pangang’ * www.meerdanbabipangang.nl(april 2021)
Michaja Langelaan | ARGUS
tweewekelijks opinieblad ( 2 maart 2021)
“Het boek is een intieme collage van jeugdherinneringen, beschrijvingen van de buurt rond de apotheek, dierbare correspondentie van Sit en Liesje en commentaren van familie, vrienden en collega’s.”
Camiel Hamans
taalkundige en journalist
“Vandaag heb ik het boek over Sit en Liesje in één ruk uitgelezen. Indrukwekkend. Niet alleen hebt u een monument opgericht voor uw ouders, maar ook hebt u een fantastisch tijdsbeeld geschetst, en hebt u voelbaar kunnen maken hoe moeilijk het was om als kinderen overeind te blijven tussen deze twee zo interessante, maar vooral op hun eigen interessen gerichte mensen.”
Jan Willem Bos
Tolk-vertaler Roemeense literatuur
“Het is een heel eerlijk geschreven boek en daarom af en toe schrijnend, pijnlijk en steeds ontroerend. Het heeft mij in ieder geval verrijkt.”
Lien Heyting
oud-redacteur NRC Handelsblad
" Het boek van René Oey is een verrassend en mooi geschreven portret van een Amsterdams artistiek en intellectueel milieu met als middelpunt een bijzondere apotheker die ook beeldend kunstenaar was. "
Alfred van Cleef
schrijver
“ Apotheek Oey is niet alleen een fascinerende familiegeschiedenis, maar ook een fraai tijdsdocument van het na-oorlogse intellectuele en artistieke leven in Amsterdam. Dit alles aan de hand van talloze interviews, briefwisselingen en persoonlijke herinneringen, soepel opgetekend door René Oey. De auteur beschrijft met veel humor en een mooie pen het bohémien-leven van zijn ouders en hun vrienden, en schetst een levendig beeld van hoe het was om op te groeien in de Jordaan in de jaren 1960 en 1970.”
Peter Altena | Stichting Weyerman
docent Nederlands / publicist
“Het verhaal van Liesje verplaatst de lezer in de wilde jaren van de Amsterdamse neerlandistiek, toen de heerschappij van de meesterlijke en tirannieke Hellinga haar laatste dagen telde en de studentenrevolte de neerlandistiek ontregelde en ‘en passant’ over lijken ging. Liesje Oey raakte vermalen tussen de oude neerlandistiek, die zij bewonderde, en de nieuwe, die zij verafschuwde. In een brief aan W.F. Hermans maakt Liesje Oey bitter de balans op van de vernieuwingen.
Liesje bleef werken aan haar boek over de Amsterdamse schouwburg, samen met haar begaafde studente Marja Geesink. In Apotheek Oey komt de moeizame wording van Academie en Schouwburg. Amsterdams toneelrepertoire 1617-1665 (Amsterdam 1983), auteurs E. Oey-de Vita en M. Geesink, aan de orde. Liesje verloor steeds vaker het geestelijk evenwicht, het huwelijk met Sit liep mis, maar in een zekere gewapende vrede bleven beiden bij elkaar.”
https://www.weyerman.nl/15902/over-liesje-en-sit/?doing_wp_cron=1617269599.7836029529571533203125
Piet Schreuders
grafisch vormgever / uitgever
“Met veel belangstelling heb ik uw boek 'Apotheek Oey' gelezen. Mijn complimenten voor deze smaakvol verzorgde en boeiende uitgave. Voor mij is het heel interessant, al was het maar omdat ik vrijwel dagelijks langs het pand op de Prinsengracht kom en ik herinner me de etalage goed. Ook heb ik als ex-Neerlandicus (ik ben van 1951) 'mevrouw Oey-de Vita' nog wel meegemaakt op 'het Instituut'.”
NH Radio | Programma Lunchroom Interview met René Oey op 19 januari 2021https://nhradio.nl/uitzending/8def0a952fd88e80e0c563bd4b62db03
foto: Saskia Aukema
Recensie 30 januari 2021
“In laconieke, recht-voor-z’n-raap-zinnen beschrijft Oey de voorstelling waarbij Niggl eerst voorwerpen beplakte met kranten, vervolgens de etalage en ten slotte zijn eigen ontklede zelf, terwijl de medewerkers van apotheek Oey hun pillen bleven draaien en klanten hun medicijnen en drop kwamen halen. Vader Sit bekeek de performance rustig vanaf de straat en maakte er dia’s van; moeder Liesje, universitair docent aan het Instituut voor Neerlandistiek, zat in de huiskamer boven de apotheek, zoals altijd, onverstoorbaar te lezen, terwijl ze de ene na de andere sigaret opstak.
www.nrc.nl/nieuws/2021/01/29/apotheker-die-eigenlijk-kunstenaar-was-a4029439 Vier sterren ****
Nieuw Israëlitisch Weekblad Recensie 22 juli 2022

Iris Breetvelt
psycholoog
“Een goed geschreven tragische familiegeschiedenis. Eigenlijk stond de zelfrealisatie bij ieder van de gezinsleden centraal. Op het pad der zelfrealisatie verging het de apotheekhoudend kunstenaar - afgemeten aan zijn eigen normen - goed. Zijn vrouw verging de zelfrealisatie aanzienlijk minder goed, ondanks haar gewaardeerde status als universitair docent. Dat had misschien te maken met de belangrijkste mannen in haar leven die egoïstisch en niet empathisch waren. In dit artikel ga ik nader in op een daarvan, de ‘tirannieke professor’, en breng hem in verband met de actualiteit van sociale veiligheid die in academia soms ver te zoeken is en was: https://neerlandistiek.nl/2021/09/de-sociale-veiligheid-en-professor-hellinga.
De getuigenissen van oud-collegae van Liesje Oey boden daartoe aanknopingspunt.”
Hans Hovy
kunstenaar
“Het boek geeft een mooi tijdsbeeld weer en verveelt geen moment. Knap om een zo persoonlijk verhaal zo op te schrijven.
Niet alleen een bijzondere familie, maar ook aangrijpend om te lezen, hoe jullie als kinderen daarmee om moesten springen. Ook op de juiste afstand verteld.”
Ria Warmerdam
Recensent NBD Biblion (30 juni 2021)
“Fascinerende en tragische familiegeschiedenis die zich afspeelt op slag van de Jordaan en de Grachtengordel in Amsterdam. Daar opereerde vanaf 1958 de apotheek van de familie Oey. Tjeng Sit Oey was dan wel apotheker, maar hij voelde zich veel meer een kunstenaar en verwierf ook een zekere status als zodanig. De etalage van de winkel werd een galerie, het apothekerswerk liet hij over aan zijn personeel.
Zijn half-joodse vrouw Liesje de Vita was een gevierd universitair docente (Nederlands), maar liep ten tijde van de onderwijsvernieuwing vast en verzonk voor de rest van haar leven in een depressieve staat. De drie kinderen scharrelden tussen hun op zichzelf gerichte ouders en hun vriendenkring waar onder meer W.F. Hermans, Charlotte Mutsaers en vele andere vrije geesten uit de provotijd in passeerden.
Er werd hun niets verboden, maar er was ook geen werkelijk contact.
Zoon René beschreef op ontspannen en tegelijk meeslepende wijze dit kleurrijke, ontredderde gezin en schetste ook een treffend tijdsbeeld. Het boek (vol zwart-witfoto's) werd in diverse media, waaronder NRC en Ons Amsterdam, zeer positief besproken.”
Linda Bouws
curator | culturele ondernemer
“Zeer veel herkenning: gezinssituatie, met grillige ouders, tijdelijke stoornissen van joodse kunstenaarsmoeder, UvA-perikelen die ik als eerstejaars student Neerlandistiek heb meegemaakt vanuit ander perspectief dan Liesje, maar wel als zeer vervreemdend heb ervaren, maar bovenal ontzettend goed geschreven. Ik heb er echt van genoten.”
Bespreking / interview op:
Website ‘Meer dan Babi Pangang’ * www.meerdanbabipangang.nl(april 2021)
Michaja Langelaan | ARGUS
tweewekelijks opinieblad ( 2 maart 2021)
“Het boek is een intieme collage van jeugdherinneringen, beschrijvingen van de buurt rond de apotheek, dierbare correspondentie van Sit en Liesje en commentaren van familie, vrienden en collega’s.”
Camiel Hamans
taalkundige en journalist
“Vandaag heb ik het boek over Sit en Liesje in één ruk uitgelezen. Indrukwekkend. Niet alleen hebt u een monument opgericht voor uw ouders, maar ook hebt u een fantastisch tijdsbeeld geschetst, en hebt u voelbaar kunnen maken hoe moeilijk het was om als kinderen overeind te blijven tussen deze twee zo interessante, maar vooral op hun eigen interessen gerichte mensen.”
Jan Willem Bos
Tolk-vertaler Roemeense literatuur
“Het is een heel eerlijk geschreven boek en daarom af en toe schrijnend, pijnlijk en steeds ontroerend. Het heeft mij in ieder geval verrijkt.”
Lien Heyting
oud-redacteur NRC Handelsblad
" Het boek van René Oey is een verrassend en mooi geschreven portret van een Amsterdams artistiek en intellectueel milieu met als middelpunt een bijzondere apotheker die ook beeldend kunstenaar was. "
Alfred van Cleef
schrijver
“ Apotheek Oey is niet alleen een fascinerende familiegeschiedenis, maar ook een fraai tijdsdocument van het na-oorlogse intellectuele en artistieke leven in Amsterdam. Dit alles aan de hand van talloze interviews, briefwisselingen en persoonlijke herinneringen, soepel opgetekend door René Oey. De auteur beschrijft met veel humor en een mooie pen het bohémien-leven van zijn ouders en hun vrienden, en schetst een levendig beeld van hoe het was om op te groeien in de Jordaan in de jaren 1960 en 1970.”
Peter Altena | Stichting Weyerman
docent Nederlands / publicist
“Het verhaal van Liesje verplaatst de lezer in de wilde jaren van de Amsterdamse neerlandistiek, toen de heerschappij van de meesterlijke en tirannieke Hellinga haar laatste dagen telde en de studentenrevolte de neerlandistiek ontregelde en ‘en passant’ over lijken ging. Liesje Oey raakte vermalen tussen de oude neerlandistiek, die zij bewonderde, en de nieuwe, die zij verafschuwde. In een brief aan W.F. Hermans maakt Liesje Oey bitter de balans op van de vernieuwingen.
Liesje bleef werken aan haar boek over de Amsterdamse schouwburg, samen met haar begaafde studente Marja Geesink. In Apotheek Oey komt de moeizame wording van Academie en Schouwburg. Amsterdams toneelrepertoire 1617-1665 (Amsterdam 1983), auteurs E. Oey-de Vita en M. Geesink, aan de orde. Liesje verloor steeds vaker het geestelijk evenwicht, het huwelijk met Sit liep mis, maar in een zekere gewapende vrede bleven beiden bij elkaar.”
https://www.weyerman.nl/15902/over-liesje-en-sit/?doing_wp_cron=1617269599.7836029529571533203125
Piet Schreuders
grafisch vormgever / uitgever
“Met veel belangstelling heb ik uw boek 'Apotheek Oey' gelezen. Mijn complimenten voor deze smaakvol verzorgde en boeiende uitgave. Voor mij is het heel interessant, al was het maar omdat ik vrijwel dagelijks langs het pand op de Prinsengracht kom en ik herinner me de etalage goed. Ook heb ik als ex-Neerlandicus (ik ben van 1951) 'mevrouw Oey-de Vita' nog wel meegemaakt op 'het Instituut'.”
NH Radio | Programma Lunchroom Interview met René Oey op 19 januari 2021https://nhradio.nl/uitzending/8def0a952fd88e80e0c563bd4b62db03

foto: Saskia Aukema
In de week van 5 april 2021 stond ‘Apotheek Oey’ op de 8e plek in de top 10 van best verkochte boeken bij Boekhandel Athenaeum, Spui Amsterdam.

Artikelen Apotheek Oey
“Geen vijzels in de etalage van zijn apotheek of reclames voor bruistabletten. Wel hamerkoppen van gips, een juten postzak, proppen krantenpapier. Oey Tjeng Sit was apotheker én beeldend kunstenaar (of andersom). In het Jordaanbuurtje waar hij woonde, was hij gekend en geliefd om zijn luisterend oor.”
– Ons Amsterdam︎︎︎
– Ons Amsterdam︎︎︎
“In zijn apotheek aan de Prinsengracht kwamen ‘armoedzaaiers’ uit de Jordaan en ‘dames en heren’ die aan de gracht woonden. Maar Oey Tjeng Sit voelde zich meer een experimentele kunstenaar. Zijn etalages werden beroemd en berucht.”
– Het Parool︎︎︎
– Het Parool︎︎︎
René
Oey

René Oey (1953) is geboren in Amsterdam en bezocht na de ASVO school het Vossius Gymnasium.
In de jaren zeventig was hij betrokken bij het literaire blad Koprol en het opinieblad Nieuw Amsterdams Peil.
Na twee jaar studie Spaans en een reis door Canada en Amerika ontwikkelde Oey zich als theatermaker. In de jaren tachtig was hij actief als maker van locatietheater en straat(dans)animaties op de Boulevard of Broken Dreams en de Parade. Rond de eeuwwisseling bedacht hij performance-projecten als ‘Par Azart’ (1992), ‘Anamorfosen’ (1998) en Traffic Talks (2002).
Sinds 2010 is Oey directeur van cultureel centrum ´Meneer de Wit´ in Amsterdam, en runt met zijn vrouw Gabriëlle Nederend een dansschool Argentijnse Tango. Voor 'Meneer de Wit' organiseerde Oey uitvoeringen van de Matthäus en Johannes Passion van Bach in kerken in Amsterdam West, evenals buurtdiners en kamermuziek-concerten.
Erratum
Op de pagina’s 15, 16, 21, 22, 23 en 36 is gebruik gemaakt van passages die zijn overgenomen uit de monografie van Paul Kempers: Oey Tjeng Sit – De beelden die een kunstenaar produceert verbeteren zijn gezichtsvermogen.
(De Vingerpers 1990)
Op de pagina’s 15, 16, 21, 22, 23 en 36 is gebruik gemaakt van passages die zijn overgenomen uit de monografie van Paul Kempers: Oey Tjeng Sit – De beelden die een kunstenaar produceert verbeteren zijn gezichtsvermogen.
(De Vingerpers 1990)
Binnenwerk






